Tromboembolik olaylarda tedavi amaciyla yaygin olarak antikoagulan bir ilac olan warfarin kullanilmaktadir. Warfarine alternatif ilac gelisiminde hizli bir ivme olsa da bu ilaclarin gunde iki kez kullanimi, ilac unutuldugunda nasil uygulama yapilacagi, doz asimindaki onlemler ve yan etkiler ile ilgili hala net olmayan sonuclar vardir. Bu durum Warfarinin bir sure daha klinik pratikte yogun olarak kullanilacagi anlamina gelmektedir. Warfarin dozunun ayarlanmasi icin duzenli olarak INR (International Normalized Ratio) kontrolu yapilmalidir. Cunku fazla anti-koagulasyon kanama riskini; yetersiz antikoagulasyon ise tromboembo-lik riski artirmaktadir (1). Klinik pratikte de bu ilaci herhangi bir endikas-yonla kullanan hastalarda, sik kanama ve ozellikle protez kapak trombusleri gozlenmektedir ve ne yazik ki tedavi yonetimi son derece guctur. Oral antikoagulan kullanan hastalarin ilac yonetimine yonelik bireysel yonetim bilgi ve becerisinin gelistirilmesi ile olum riski, major komplikasyon riski onemli derecede azalmakta, teropatik INR araligini surdurme suresi artmaktadir (2). Bu nedenle warfarin kullanan hastalarin ilacin kullanim nedeni, onemi, etkisinin kontrolu, ilac-ilac ve ilac-besin etkilesimlerine iliskin egitim stratejilerinin gelistirilmesi oldukca onemlidir. Egitim yaklasimlarinda bireysel egitime ilaveten gorsel, yazili materyallerin kullanilmasi ve grup egitimi egitimin etkinligini daha da artiracaktir (3). Ozellikle hasta ve yakinlarinin bir arada oldugu grup egitiminde egitime katilan bireylerin deneyimlerini...